Als we aan de overkant zijn geweest hopen we altijd dat we de veerboot net missen als we weer huiswaarts gaan. Dan hebben we namelijk een vrijbrief om even de snackbar met de lekkerste patatten te bezoeken in de veerhaven van Den Helder.
Zo ook afgelopen donderdag. Als ter hoogte van Alkmaar duidelijk wordt dat we ruim op tijd zijn voor de veerboot rijden we watertandend verder richting noorden.
We parkeren de auto voor de slagbomen zo dicht mogelijk bij de bewuste snackbar. Maar dan slaat de vertwijfeling toe: "Shit, we hebben geen mondkapje bij ons!" De moed zinkt ons in de schoenen en we zien in gedachten het bakje met goudgele patatten, currysaus en uitjes verdampen.
Gelukkig bedenken we al snel een plan B, want waar een wil is is een weg. Bij de gescoorde kleding uit de kringloopwinkel vinden we vast nog wel een item dat door kan gaan als mondkapje. Immers het maakt niet uit wát je voor je mond en neus hebt áls je er maar iets voor hebt!
En zo stapt mijn lief even later uit en loopt hij gewapend met coltrui, richting restaurant. Normaliter zou alle personeel in iedere willekeurige eettent meteen onder de toonbank duiken, maar in tijden van Corona is elke overvaller welkom. "Zegt u het maar?" "Twee patat speciaal en twee broodjes kroket, meenemen graag. En snel een beetje."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.