Wat is het dat mij zo ontroert aan haar verhaal, behalve natuurlijk het feit dat haar werk zo'n fantastische uitwerking heeft gehad op de politiek omtrent de legalisering van abortus? In ieder geval was ik al gegrepen door haar toen ze opbiechtte dat ze tijdens de lessen op de academie het liefst stiekem ergens in een hoekje zat te werken vanuit haar eigen fantasie.
Een kunstenares die in haar werk haar persoonlijke ervaring in het leven van alledag, onverbloemd en op een authentieke wijze laat zien. De worsteling van haar met pijn, verdriet, liefde en dood zoals zich dat in haar leven heeft gemanifesteerd spat van haar doeken. Zestig jaar beeldmateriaal geeft inzicht in het leven van een vrouw die dankzij haar werk staande bleef.
Zelf heb ik, god zij dank, een wat minder zware tijd tot nu toe, maar ik herken haar worsteling met het leven wel. Wie niet? Voor mij springen er misschien een aantal zaken extra uit: Verliefd worden op iemand die je heel erg bewondert omdat hij al in een wereldje zit waar jij je heel erg toe voelt aangetrokken, samenleven als kunstenaarsduo met de ups en downs die dat met zich meebrengt omdat er verschillen zijn in het vormgeven van dat leven, en over het bewust kiezen voor kinderen zegt ze ergens bijvoorbeeld: kinderen opvoeden was meer een spel spelen, maar met werken, en dan bedoelt ze hier dus bezig zijn met schilderen, kun je helemaal jezelf zijn. Dit heb ik ook zo ervaren; ik werd zo verliefd op iemand waar ik zo tegenop keek dat ik letterlijk ziek van aanbidding werd, ik leef nu samen met iemand die zo anders is dan ik dat dit soms leidt tot onbegrip en teleurstellingen. Ook was ik soms te lang alleen moeder. Dan hunkerde ik naar mijn werk als kunstenaar. Maar als ik lang ergens aan werkte, voelde ik me schuldig en wilde ik weer een goede moeder zijn. Daar een balans in vinden was lastig.
Tijden van depressie waren ook voor mij altijd tijden dat ik me met kunst niet bezig kon houden omdat de omstandigheden dit niet toelieten. Dat gaf dan een grote frustratie en niet zelden sloeg dat door naar een periode van neerslachtigheid. Het werken/leven als kunstenares was altijd de reddende engel.
In tijden van liefde en geluk kan ik helemaal los gaan en voel ik een enorme persoonlijke vrijheid om te maken. Paula Rego is voor mij een zielsverwante. Met deze documentaire zie ik mijn eigen leven voorbij trekken. Dat ontroert me en tegelijkertijd is het een troost.
Hopelijk is deze docu nog te zien als je op onderstaande link klikt:
https://www.npo.nl/close-up-paula-rego-secrets-and-stories/25-01-2018/AT_2092697
