De Hoge Berg

Overdag is het te heet om een wandeling te maken, maar tegen de avond is het heerlijk om vanuit huis wat in de avondzon te slenteren.
Al 'slenterend', in de nog veel te hete zon, raakten we steeds verder van huis tussen de gele Tuunwallen.
Het was allemaal weer te mooi om snel om te keren en we besloten naar de Waddenkant door te lopen. Het werd een slopende tocht van zo'n 12 kilometer, maar meer dan de moeite waard.
Om 20.15 uur stortten we op de bank. We konden zo aanschuiven voor 'Zomergasten' met Van Gaal.
 

Lekker naar beneden. Wie het eerst bij het Stayokay is!

Beleefcentrum??! Het moet niet gekker worden.

Gemaal De Schans

"Goos, neem jij even zo'n mooi sokkeltje mee..."

"Water!!"

Het getal twee in beeld

'De Geit' van Picasso

"Uh, mag ik misschien even bellen?"

Refererend aan het feit dat Napoleon hier
de verdedigingswerken kwam inspecteren in 1811.

'Bright Eyes'
De hotspot van Paula

"Goossen drage!"
Ik moest eraan denken op dit pad naar het hoogste punt.
Het voelde namelijk alsof we op vakantie terug naar de camping liepen.
Onze jongste zei dat dan vaak toen ze een jaar of drie was.
En dan zei pappa Goossen: "tot het hek, en dan draag ik je."

Op de een of andere manier moesten we hier
aan het werk van JJ Waverijn denken.
Waarschijnlijk door de vele geometrische vlakken en de compositie

Aaaah, lekker raggen door het hoge gras!

Daar gaat de wintervoorraad

Voorbode