en lopen richting de Waddenzee.
Als we bij de Prins Hendrikzanddijk over het duin lopen weten we niet wat we zien!
Een bewegende massa van ijsschotsen schuift over het water in de zon.
Af en toe hoor je een stuk ijs in het water vallen.
We staan in één keer op de Noordpool. De stukken ijs hebben bizarre vormen.
We komen uit bij de NIOZ Haven. Stoer, ruig en eerlijk.
Op de picknickbank bij 't Horntje houden we een pauze met een banaan.
Dan wandelen we weer helemaal terug onderlangs de dijk.
Mijn linkerheup gaat een beetje opspelen en de knie van mijn lief gaat wat zeuren.
Maar met de warme zon in de rug vergeten we dit al snel. Eigenlijk willen we allebei maar blijven lopen tegen beter weten in.
Uiteindelijk via Westergeest, waar je je nog steeds even in Roemenië waant, en de Schansweg weer terug naar de auto. We hebben 14 kilometer gelopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.