Het is fijn om iets te maken wat er eerst nog niet was; iets nieuws geboren laten worden.
Soms heb je dan een zetje nodig om er even uit te gaan;
al werkend aan een nieuw lichtobject blijkt dat ik een paar gejutte ballonhoudertjes tekort kom.
En natuurlijk kan ik dan bij Sytske terecht. Zij verzamelt ballonlinten op het strand en jut met regelmaat ook voor mij interessante dingen. De afspraak is snel gemaakt. Rond 17.00 uur rijden we over het eiland richting Den Hoorn. Sytske woont dichtbij De Bollekamer dus nadat we de ballonhoudertjes bij haar hebben opgehaald, wandelen we richting strand. Meteen zien we ze staan; de kudde wilde paarden. Altijd weer een cadeautje. Omdat het strand toch verder is dan we zin in hebben, besluiten we een rondje te maken door De Bollekamer. En zo komen we ineens op verrassende plekken waar ik nog zelden was geweest.
De kleuren groen zijn ontelbaar. Heide in bloei, zo ook het Blauwe Grasklokje en de Kamperfoelie. En dan die heerlijke zeelucht. We nemen er flinke teugen van. Boven op een duin zitten we een tijdje te kijken. We kijken tussen de lange dunne bomen door van een klein stukje bos, waar ooit een boerderijtje schijnt te hebben gestaan en even later kijken we over het rimpelige water van een meertje.
De Schotse Hooglanders laten zich dit keer niet zien, maar ze hebben wel wat achtergelaten.
Eén is er zelfs nog kreatief geweest.
Met de longen vol verse zuurstof en een paar sproeten rijker rijden we huiswaarts.
Het blijft een fantastisch gebied.
De ballonhoudertjes worden gewassen en zijn inmiddels in het lichtobject verwerkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.