Takel

Toen ik drie jaar geleden oma werd kon ik nog niet bevroeden dat ik me ooit nog eens zou gaan verdiepen in Takel, een onschuldig takelwagentje met ogen en tandjes uit de serie Cars van Walt Disney. Hij is de trouwe vriend van Bliksem McQueen. En dan heb je nog Dusty Crophopper, een sproeivliegtuigje met hoogetevrees, die ervan droomt een racevliegtuig te worden.

Onlangs verbleef ik een weekje bij mijn, inmiddels, twee kleinkinderen: Frida en Andy.

En meteen was duidelijk dat hier wat gaande was. Bij de kringloop was de vonk overgeslagen. Daar vond Frida een paar boeken met sprekende autootjes op de voorkant. En Andy slaakte ook opgewonden kreetjes waaronder :"Wap!!!" En dan weet je het wel.

Natuurlijk wilde ik eruit 'voorlezen', want ik had meteen door dat deze favoriet waren.

Ik probeerde van de slecht vertaalde tekst een samenhangend verhaaltje te breien, op het niveau van een drie jarige. "Die da ja, boem, vroeoeoeoem, dieda nee." Frida probeerde mij duidelijk te maken dat Takel wel leuk was, maar die andere gingen botsen en dat vond ze zelf duidelijk minder.

Afijn, we hebben die week nog heel wat uurtjes geprobeerd grip op de wereld van Cars te krijgen;

Met Dusty naar bed, botsen met de fietsjes in het speeltuintje, met de auto even stoppen bij de wasstraat en weer thuis de autootjes in een lange file zetten om ze daarna weer eens schoon te boenen met een sopje.

Het was een gezellig, druk weekje en met een vol hoofd reisde ik af naar het Hoge Noorden.

Eenmaal thuis ging ik gewoon aan het werk. Nou ja gewoon. Je raadt nooit wat ik vond tijdens het speuren in de bakken met aangespoeld materiaal! Takel! Ik had hem kennelijk een keertje op het strand gevonden en omdat hij toen nog niet in mijn belevingswereld zat heb ik er verder geen aandacht aan besteed. 

Ik zette de kleine aangespoelde Takel op tafel en voelde even een golf van liefde.

Sta ik gisteren een paprika schoon te maken... weer Takel! 

Ineens duikt hij overal op.