Op de laatste dag van de zomer, 20 september 2012, hebben we Arie op de boerderij laten inslapen. Het was op. Hij was in een paar dagen ineens weer hard achteruit gegaan en het was duidelijk dat hij niet meer zou herstellen. Hij had nu ook zichtbaar pijn. We wilden een waardig eind voor hem. We zijn opgelucht over het feit dat hij nu niet meer hoeft te lijden. We hebben hem begraven op zijn favoriete plek in de tuin waar hij zelf al bezig was geweest met het graven van een gat. Dag Arie. Je was een bron van inspiratie en we zullen je brave kop nog lang gaan missen. Je had een fantastische ouwe dag op onze anti-kraak boerderij op Texel en daar zijn we blij om.