Uit de krochten van de dagelijkse beslommeringen

Mijn hele leven ben ik al nieuwsgierig naar de relaties van beroemde kunstenaars.
Jan en Karina Wolkers, Picasso en Jaqueline, Dali en Gala, Niki de Saint Phalle en Jean Tinguely.
Je zou ook Anton Heyboer met zijn vrouwen hier kunnen noemen, alhoewel ik die vorm van samenleven nooit zelf ambieerde. Remco Campert's bestaan met zijn vrouw Deborah Wolf en Simone de Beauvoir met Jean-Paul Sartre spreken me dan weer meer aan. Lucebert leefde lange tijd in pure armoe met zijn vrouw en kinderen. Dat was voor hen natuurlijk verre van ideaal, maar toch lieten ze zich niet strikken door te kiezen voor een doorsnee burgermansbestaan met meer zekerheden. Lucebert maakte prachtige gedichten, tekeningen en schilderijen die nu als pareltjes onze planeet kleur geven.
Natuurlijk leefden zij ook niet altijd als God in Frankrijk (behalve Jan Wolkers dan misschien op Texel). Verre van dat, maar het gaat mij in hun verhaal om hun visie op het leven als kunstenaar en liefdespartner. En daarin zijn het voor mij allemaal inspirerende voorbeelden.
Een leven in teken van de liefde en de kunst, buiten de gebaande paden, hoe geweldig is dat!
Hoe is het om te kiezen voor zo'n onzeker bestaan, vaak in armoede? Hoe zien je dagen eruit als je niet van 9:00 tot 17:00 uur naar je baas hoeft? Als je alle vrijheid hebt om je eigen leven en liefde  vorm te geven en te vieren?
Door de jaren heen waren de pogingen om mijn eigen leven zo in te richten dat ik ook maar een beetje het gelukzalige gevoel had in de buurt te komen van deze levenskunstenaars vaak frustrerend.
Je bent samen aan het ploeteren om een bestaan van de grond te krijgen, je bent teleurgesteld omdat de dingen niet gaan zoals je hoopte. De sleur doet zijn entree, de situatie is verre van ideaal;
het leven draait om geld, vermoeidheid en desillusie. Je maakt fouten, je probeert het anders en je probeert elkaar daar steeds weer in te vinden.
In zijn dagboeken gaf Jan me een inkijkje in zijn wereld met Karina. Dat was altijd een enorme troost wanneer het leven weer eens niet mee wilde werken en ik in de krochten van de dagelijkse beslommeringen met een partner leefde die hele andere ideeën had over de ideale relatie, of hierin nog zoekende was en niet zeker wist of Karina nu wel zijn grote voorbeeld was.
In die speurtocht kwam hij uit bij de Portugese dichter Fernando Pessoa, een man met vele alter ego's die in de liefde weinig succes had.
De werkelijkheid naar je hand zetten valt dus niet altijd mee. Het is hard werken, maar soms raak je datgene wat je voor ogen hebt heel even aan.