donderdag 22 maart 2018

Hulp in de huishouding

De heilige Sint Franciscus blijkt niet alleen een groot hart te hebben voor de dieren.
Hij is ook een heilige die opvallend graag de handen uit de mouwen steekt in het huishouden.

Geëmancipeerd als hij is helpt hij een ieder graag uit de brand, bijvoorbeeld bij een te vol wasrek.
Menig radeloze huisvrouw kreeg bij andere heiligen nul op het rekest. Deze Sinten vonden dat zij hiervoor niet waren opgeleid door de hogere macht en hielden zich bij hun specialisatie.
De grote uitzondering is Franciscus. Met een zekere begerigheid teedt hij de wanhopigen tegemoet. Vooral in de drukke tijden van de grote lenteschoonmaak zie je hem druk doende met het kloppen van kleedjes en het luchten van de winterdekens. Aan het eind van de dag wordt hij duizend maal bedankt en uitgezwaaid door al die mensen die hij heeft bijgestaan.

Het vermoeden bestaat dat hij dit niet louter en alleen uit goedheid doet. Hij zou er een zeker welbehagen uit halen...

Dit is eeuwenlang onderbelicht gebleven, totdat hij onlangs in Museum Galerie RAT uit de kast kwam. Vanaf heden heb ik een hulp in de huishouding.



zaterdag 17 maart 2018

Marilyn Monroe bij Anna Paulowna

Van Den Helder naar Utrecht en de volgende dag van Utrecht naar Den Helder;

Heen
Een grote zilverreiger daalt neer. Zijn witte veren gaan omhoog als de jurk van Marilyn Monroe in die beroemde scène. Zijn lange benen zetten zich schrap voor de landing op de harde klei van de Noord-Hollandse akker.

Een buizerd schrikt op van de voortdenderende trein, vliegt sierlijk, in een wijde bocht, cirkelt elegant boven de grijze vlakte en gaat dan zitten. Heeft hij iets gevangen?

Verderop zie ik nijlganzen. Uitheemse vogels, maar ondertussen goed ingeburgerd.

Verschillende soorten eenden passeren de revue.

Veel scholeksters op een weiland. Als kompasnaaldjes staan ze, ieder met de snavel een andere richting uit, en allemaal op gepaste afstand van elkaar.

Ineens, ergens bij Castricum, vliegt vlakbij een valk, of sperwer? Korte kromme snavel, beige met wit, spikkeltjes. Hij hangt in de lucht en vliegt met onrustige bewegingen. Niemand ziet hem; de vrouw naast me leest een boek. Tegenover me bestudeert een vrouw papieren. Verderop in de trein hoor ik het tikkende geluid van een toetsenbord. Een scholier heeft oortjes in en is bezig met de iPhone. Iemand haalt een boterham uit een broodzakje, een ander is in gedachten verzonken.

De bollenvelden zijn nog kaal. Toch is er één veld waar al een zweem van gele strepen overheen ligt.

Vijf zwanen tel ik. Niet helemaal vlekkeloos wit. Zijn het jongen? Zo vroeg in het jaar?

Nu zie ik een legertje met hazen in het grasland. En verderop alweer vier lange oren. Bijna Pasen...

In de sloten achterlangs de industrieterreinen kleurt het water groen en blauw. Er ligt veel troep. Meerkoeten zwemmen er fanatiek per paartje doorheen. Ik las ergens dat ze van die troep hun nesten maken.

Een paard staat stilletjes in de modder, achter een schuurtje.

Terug
Twee woerden vliegen achter een vrouwtje aan, laag over de donkere sloot.

Bij Wormerveer in het moeras zitten veel ganzen.

Twee zwanen liggen eenzaam opgevouwen op het natte gras van de uitgestrekte weilanden.

De scholeksters zitten er nog.

Meeuwen vliegen boven de vuilverbranding van Amsterdam. Ze vliegen hier en daar.
Ze vliegen boven Schagen.

Een aalscholver bij Anna Paulowna.

Kippen tussen de sneeuwklokjes bij een boerderij.

Een koolmeesje in de nog kale paastakken van een kromme wilg langs het spoor.

Een grote zilverreiger in de sloot! Ik zie zijn lange spitse oranje snavel nu duidelijk.
Was dit de Marilyn Monroe van de heenweg?










zondag 4 maart 2018

Winter in de lente

Aangezien we de afgelopen week in een ijzige winter waren terechtgekomen loop ik met vijf lagen kleren aan Den Burg uit. Het is zonnig, maar dat betekent niet dat het ook warm is.
Mijn doel is met Paula naar het wad te wandelen over de Hoge Berg. Op Facebook zag ik foto's voorbijkomen van een dichtgevroren zee en ik wil dit, voor het gaat dooien, zelf ook wel eens zien.

Al gauw is het duidelijk dat de vorst, na een week snijdende kou, uit de lucht is.
Handschoenen uit, das los dan maar. Ik wil nog niet te vroeg juichen, maar blij word ik er wel van.
 
Eenmaal over de dijk bij het Ceres strandje zie ik een zee van ijs! IJsschotsen zijn over elkaar geschoven en het wit doet pijn aan mijn ogen. Prachtig, en sinds ik op Texel woon heb ik dit nog niet eerder gezien. Hoezo opwarming van de aarde ... IJs tot aan de horizon!
Ik loop een stuk langs de waddendijk en aanschouw deze arctische beelden. Zie ik daar nu in de verte iemand lopen op het ijs? Het is te ver weg en het lijkt me sterk dat iemand helemaal over deze ijszee gelopen is, maar je zou zweren.....

Op de terugweg zie ik eindelijk de eerste lammetjes en zij mij. Sterker nog; de hele kinderboerderij komt voorbij. De lente is begonnen. Ik hou van dieren, van de zon, van Texel. Met het zweet op mijn rug kom ik thuis en na een lekkere douche voelt het alsof ik mijn longen even goed heb uitgeklopt.


Voor deze Kieviet kwam de lente te laat




'Ik ben niet gek ik ben een eend'



Altijd fijn om even door het verse hooi te raggen









Zoek het Winterkoninkje

Dit optimistische schaap had z'n jas al open