maandag 26 maart 2012
dinsdag 13 maart 2012
zaterdag 10 maart 2012
Onno Blom houdt praatje over Jan Wolkers en het tot stand gekomen boek ' De Tarzan van de schapen', waarin het leven van Jan Wolkers op Texel in vele foto's is weergegeven. Eerste exemplaar wordt aangeboden aan Karina Wolkers Tweede exemplaar wordt aangeboden aan Maarten van Rossum Maarten van Rossum vertelt op hylarische wijze over Texel, de Texelaars en Jan Wolkers
vrijdag 9 maart 2012
'De Tarzan van de schapen'
Bij het uitlaten van de hond zag ik een schaap in de modder op z'n rug liggen, naast een aluminium voederbak. Eerst dacht ik dat ze dood was, maar na enkele secondes maakte ze nog een wanhopige beweging. Het was wel duidelijk dat ze zonder hulp nooit overeind kon komen! Ik sprong over het hek en trok het grote, hoogzwangere schaap in één keer aan haar vacht omhoog. Meteen liep ze naar de trog met hooi en begon te eten. Ik kon alleen maar denken: wat nou als ik niet deze kant was uitgelopen met de hond? Op onderstaand filmpje zie je volgens mij het lammetje in de buik nog een keer schoppen.
Van Jan Wolkers komt aanstaande zaterdag een nieuw boek uit met de titel 'De Tarzan van de schapen' . Ik voelde me vandaag even de Tarzan van de schapen hahaha, ook omdat ik direct na deze reddingsactie nóg twee schapen van de verstikkingsdood heb gered! Ze lagen in het weiland achter de boederij op hun rug. Doordat ze nu hoogzwanger zijn gaat het omhoogkomen nog moeilijker. Een voorbijkomende fietser zag mij rennend van het ene schaap naar het andere en stak haar hand op.
Geweldig gevoel dat redden van schapen! Gevolg is wel dat als ik op de boerderij ben ik nu constant de schapen met mijn verrekijker in de gaten hou en als ik er niet ben ik met een bezorgd gevoel blijf zitten.
Onbegrijpelijk dat Jeroen Eisinga, kunstenaar, een verwenteld schaap gefilmd heeft bij wijze van kunstproject zonder het dier te helpen...
Het geredde schaap direct na zijn bevrijdingsactie
Het geredde schaap zat onder de modder

De wei waar ik een bruin en een wit schaap weer op vier pootjes zette.
Bij het uitlaten van de hond zag ik een schaap in de modder op z'n rug liggen, naast een aluminium voederbak. Eerst dacht ik dat ze dood was, maar na enkele secondes maakte ze nog een wanhopige beweging. Het was wel duidelijk dat ze zonder hulp nooit overeind kon komen! Ik sprong over het hek en trok het grote, hoogzwangere schaap in één keer aan haar vacht omhoog. Meteen liep ze naar de trog met hooi en begon te eten. Ik kon alleen maar denken: wat nou als ik niet deze kant was uitgelopen met de hond? Op onderstaand filmpje zie je volgens mij het lammetje in de buik nog een keer schoppen.
Van Jan Wolkers komt aanstaande zaterdag een nieuw boek uit met de titel 'De Tarzan van de schapen' . Ik voelde me vandaag even de Tarzan van de schapen hahaha, ook omdat ik direct na deze reddingsactie nóg twee schapen van de verstikkingsdood heb gered! Ze lagen in het weiland achter de boederij op hun rug. Doordat ze nu hoogzwanger zijn gaat het omhoogkomen nog moeilijker. Een voorbijkomende fietser zag mij rennend van het ene schaap naar het andere en stak haar hand op.
Geweldig gevoel dat redden van schapen! Gevolg is wel dat als ik op de boerderij ben ik nu constant de schapen met mijn verrekijker in de gaten hou en als ik er niet ben ik met een bezorgd gevoel blijf zitten.
Onbegrijpelijk dat Jeroen Eisinga, kunstenaar, een verwenteld schaap gefilmd heeft bij wijze van kunstproject zonder het dier te helpen...
Het geredde schaap direct na zijn bevrijdingsactie
Het geredde schaap zat onder de modder
De wei waar ik een bruin en een wit schaap weer op vier pootjes zette.
zaterdag 3 maart 2012
Eidereend

Tientallen eidereenden spoelden aan tussen paal 15 en paal 12 hier op Texel.
De prachtige kop was vaak nog intact. Ik zie hem al in gejut materiaal voor me.
Nu nog de juiste materialen vinden. Ik heb al touw van de goeie kleur met rafels en ook stukken plastic, voor de botten, van een door het zand bewerkte en door de zon gebleekte rode gescheurde emmer...
Tientallen eidereenden spoelden aan tussen paal 15 en paal 12 hier op Texel.
De prachtige kop was vaak nog intact. Ik zie hem al in gejut materiaal voor me.
Nu nog de juiste materialen vinden. Ik heb al touw van de goeie kleur met rafels en ook stukken plastic, voor de botten, van een door het zand bewerkte en door de zon gebleekte rode gescheurde emmer...
Abonneren op:
Posts (Atom)