"De vogel is dood"

Soms gaat er wel eens wat mis bij mensen thuis die een werk van mij hebben. Zo ook bij Dick en Marjan Bos van De Waddenlodge op Texel. Dick kwam vanmiddag Museum Galerie RAT binnen en zei: "de vogel is dood". Uit een plastic zak haalde hij de sculptuur van drijfhout tevoorschijn. Ik zag nu ook dat het niet goed gesteld was met het object uit 2015 van gejutte houtjes en een gekrulde schoenzool; in losse onderdelen lag hij op de tafel. Dick mompelde iets over een stukadoor die iets te ruw te werk was gegaan. Ik nam de vogel van hem over en beloofde beterschap. Best nog lastig omdat ik natuurlijk niet precies dezelfde houtjes in huis heb. Dick propte de plastic zak in de achterzak van zijn korte broek: "We zijn nog tot zaterdag hier, geef maar een seintje." Nou Dick en Marjan, deze tegenslag in het leven van de vogel heeft hem voorgoed veranderd, ik hoop dat jullie hem nog herkennen. Hij wacht op jullie.

Paula, Breitner en Mata Hari

 

Paula heeft zich ter ruste gelegd op onze bank in het atelier, 's avonds aan het eind van een lange dag. Ik zie haar daar zo heerlijk liggen in de kussens en moet ineens aan Mata Hari denken.
Er is ooit een foto van deze Friese danseres en spionne gemaakt. Mata Hari, een vrouw die tot de verbeelding spreekt. Ik heb haar altijd al intrigerend gevonden. Grappig dat ik aan haar denk, kijkend naar onze hond.
Maar wacht, ook Breitner heeft eens een gelijksoortig tafereeltje vastgelegd in olieverf : 'Meisje in kimono'